Al heel lang heb ik niets meer op envoeding.eu geschreven. Zelfs mijn jaarlijkse post ‘x jaar na Jelinekdieet´ heb ik gemist. Ik kan alleen maar zeggen dat met de tijd mijn prioriteiten zijn verschoven.
Dus, hoe gaat het me? Ik woon nu bijna anderhalf jaar in Boekarest en het is me eindelijk gelukt om een goede werk-levensbalans te vinden. Ik werk parttime bij een multinational en hiernaast geef ik Nederlands les. Ik sport nog steeds: ik loop elke week twee keer 45 minuten hard en ik ga ook af en toe de bergen in om te wandelen. In de zomer ga ik naar kust om in de Zwarte Zee te zwemmen.
Ik volg nog steeds de Jelinek’s leefstijl en ik maak ook nog steeds fouten. Eigenlijk meer dan ooit. Wat wil dat zeggen. Ik heb een tijdlang pindakaas gegeten, waarvan ik dacht dat die uit 100% pinda’s bestond. Echter, het bleek dat die 95% pinda’s bevatte en 5% onverharde palmolie. Een ander voorbeeld is dat ik vaak een kant en klare maaltijdsalade kocht, die zalm en gekookte tonijn bevatte. Maar wat bleek, recent had de fabrikant het recept aangepast en was er zonnebloemolie aan de tonijn toegevoegd.
Voor mij is dit echter geen reden voor paniek. Wat is gedaan, is gedaan. Het enige wat ik kan doen is voornoemde producten niet meer eten. Stel dat ik nog klachten zou ondervinden, dan is dat ook niet het einde van de wereld, want aangezien ik weet dat Jelinek’s levensstijl werkt, ben ik niet bang voor een permanente terugkomst van MS. Vorige zomer heb ik een bedroevend lage weerstand gehad (overwerk, verkoudheid, etc), maar zelfs toen had ik geen recidive.
Als ik nu terugkijk, dan herinner ik me nog wat ik dacht na de voorlopige diagnose MS in 2010: over veertien jaar rijd ik rondjes in een elektrische rolstoel in een benepen appartement in Rotterdam, terwijl mijn zus me af en toe eten door een rietje aanbiedt. Echter na negen maanden Jelinek had ik alleen nog wat restklachten en sindsdien geen enkele schub meer. Nu zit ik in een appartement in Boekarest in een bureaustoel met wieltjes beseffend dat de wereld voor me open ligt.
