Vandaag is het precies een jaar terug dat ik voor het eerst in een MRI-scanner lag. Ik was daar terecht gekomen, omdat eerder de neuroloog op de eerste hulp niet 1,2,3 wist wat er met me aan de hand was. Tijdens die scan zei de verpleger en passant: “Ohja. ik moet je nog wat inspuiten, want je wordt op MS gecontroleerd”. En zo ging het balletje rollen: je leven stort voor je ogen in elkaar, omgeving in rep en roer, en op zoek naar manieren om toch beter te worden. Vorige week bracht ik sinds de definitieve diagnose in januari 2011 mijn eerste bezoek aan de neuroloog. Ik wilde daar gaan vragen om een MRI-scan en om bloed te prikken, en verrassend genoeg deed m’n neuroloog niet moeilijk. Ondanks dat ik het Jelinek dieet volg, dat hij niet bewezen acht, ziet hij wel de vorderingen die ik gemaakt heb. Het bloed is inmiddels geprikt en op de afspraak voor de scan wacht ik nog. Hopelijk zijn er geen vlekjes in m’n hoofd bijgekomen, en heb ik met een beetje geluk nog voor het eind van het jaar een nieuwe achtergrond voor deze website.